به گزارش دیدبان به نقل از پیک نفت ، این روزها با افزایش حساسیت افکار عمومی نسبت به مساله مسئولان 2 پاسپورتی؛ ابعاد تازه ای از حضور افرادی با 2 محل اقامت در ساختارهای مسئولیت کشور روشن می شود.
بر همین اساس ؛ به تازگی گفته شده است که یکی از مهمترین جایگاه های روابط مالی خارجی نفت در اختیار فردی است که علاوه بر پاسپورت ایرانی دارای پاسپورت کشوردیگری نیز هست !
این فرد در مسئولیت مدیرمالی یکی از پراهمیت ترین شرکت های مالی و نفتی است ؛ شرکت مذکور که دفاتر مرکزی آن در اروپای مرکزی و در دامنه کوهستان همیشه برفی آلپ قرار دارد در حقیقت بازوی فروش خارجی نفت و تامین بخش قابل ملاحظه ای از ارز خارجی کشور محسوب می شود و طبیعی است که مسئولیت مدیریت مالی در چنین شرکتی به معنای اشراف بر کلیه مبادلات و مراودات خارجی نفتی کشور است.
نامبرده با تایید و توصیه یکی از مسئولان ارشد نفت به این سمت منصوب شده است و مورد حمایت جدی او نیز هست ؛ از طرفی بررسی ها نشان می دهد مسئولی که از مدیرمالی یادشده حمایت می کند خود نیز دارای 2 پاسپورت است و چندی است حرف و حدیث درباره 2 پاسپورتی بودن وی نیز نقل محافل شده است.
عملکرد شرکت مذکور به این دلیل که عامل فروش خارجی نفت و یکی از تامین کنندگان اصلی ارز کشور محسوب می شود به صورتی غیرقابل انکار با امنیت مالی کشور گره خورده است و به همین دلیل انتظار می رود افرادی با بالاترین رده های صلاحیت فنی، سلامت مالی و میهن دوستی در سمت های کلیدی این شرکت منصوب و مشغول به کار شوند.
از سویی دیگر این سئوال جدی مطرح می شود که روایت تلخ حضور مسئولانی 2 پاسپورتی در ساختارهای اقتصادی و نفتی تا کی و تا کجا ادامه خواهد یافت؟ آیا تلاش برای کسب اقامت کشوری دیگر اینقدر برای برخی مسئولان جذاب است؟ افرادی که قرار است در هرم اداری کشور الگوی کارکنان و بدنه مجموعه باشند چه بهشت موعودی در اروپا و امریکای شمالی دیده اند که رنگ پاسپورت های غربی آنها را اغوا می کند؟ و یک سئوال دیگر اینکه آیا سپردن مسئولیت های خطیر کشور به فردی ایرانی که پاسپورت کشور دیگری را در جیب دارد آیا با مبانی عقل و خرد صحیح است؟